رمزگشایی از نقش هورمون گرلین در تنظیم اشتهای پرندگان
لینک وبسایت: نتایج یک تحقیق در دانشگاه تهران در بررسی نقش گرلین در گرفتن غذای پرندگان نشان داد برعکس پستانداران این هورمون در پرندگان، می تواند خواص سرکوب کننده اشتها نیز از خود بروز دهد.
به گزارش لینک وبسایت به نقل از دانشگاه تهران، در پژوهشی پیشگامانه که به سرپرستی مرتضی زنده دل خیبری، استاد تمام فیزیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران با همکاری کیمیا مهدوی، محقق و دانش آموخته دکترای تخصصی فیزیولوژی این دانشکده وحامد زارعی، دانشیار گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی انجام شد، پیچیدگی های عملکرد هورمون گرلین و تعاملات آن با شبکه های عصبی دخیل در تنظیم اشتهای پرندگان با نگاهی نوین مورد بررسی قرار گرفت که نتایج این مطالعه، بیان کننده عملکرد متفاوت این هورمون در پستاندارن و پرندگان است. زنده دل، سرپرست این تحقیق با بالاتر از دو دهه تجربه تحقیقاتی در زمینه مکانیسم های تنظیم اشتها در طیور، در این مطالعه بر اهمیت درک مکانیسم های مولکولی و مسیرهای عصبی گرلین در تنظیم رفتار تغذیه ای پرندگان تاکید کرده و ضمن برجسته کردن تفاوت اثرگذاری گرلین بر اشتهای پرندگان و پستانداران، لزوم انجام مطالعات مقایسه ای خصوصاً در حوزه فیزیولوژی تنظیم اشتها را خاطرنشان ساخته است. سرپرست تیم مطالعاتی در مورد پژوهش انجام شده گفت: این مقاله، بطور جامع به بررسی ساختار زیستی و عملکرد هورمون پپتیدی گرلین، بعنوان یکی از محورهای کلیدی تنظیم کننده تعادل انرژی و اشتها در پرندگان پرداخته است. همین طور بهره برداری از آخرین یافته های علمی نشان میدهد که برعکس پستانداران که گرلین عمدتا بعنوان عامل محرک اشتها به حساب می آید، نقش این هورمون در پرندگان، ماهیت پیچیده تر و گاه متضادی دارد و می تواند خواص سرکوب کننده اشتها نیز از خود بروز دهد. وی ادامه داد: یکی از نقاط متمایزکننده این مطالعه از سایر مطالعات، بررسی جامع تعاملات پیچیده گرلین با شبکه های گوناگون نوروپپتیدی، همچون سیستم های کورتیکوتروپینی، اوپیوئیدی، دوپامینی، سروتونینی، کانابینوئیدی، گابائرژیک و آدرنرژیک، برای درک هرچه بهتر نقش گرلین در تنظیم اشتها بوده است که تصویری جامع و چندوجهی از این هورمون ارائه می کند. استاد دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران گفت: «مطالعه حاضر فراتر از پیشرفت درک سازوکارهای عصبی و هورمونی تنظیم اشتها در پرندگان، افق های تازه ای برای کاربردهای بالینی گرلین در حوزه دامپزشکی نیز می گشاید. باتوجه به موفقیت تجویز داروهای بر پایه گرلین در پستانداران با هدف بهبود اشتها و وضعیت تغذیه ای و استفاده از آنالوگ های این پپتید مانند Anamoreli برای کاشکسی در سرطان، Relamorelin برای گاستروپارزی دیابتی و Capromorelin در دامپزشکی برای افزایش وزن حیوانات، نتایج این مطالعه با تأکید بر نقش متضاد گرلین بر گرفتن غذای پرندگان، می تواند قدمی مؤثر در راه طراحی نگاههای نوین دارویی و اصلاح ژنتیک در صنعت پرورش طیور باشد. شناخت بهتر عملکرد گرلین، نه تنها راه را برای اصلاح رفتار غذایی و مدیریت تغذیه هموار می کند، بلکه می تواند منجر به پیشرفت هایی بنیادین در پیشرفت سلامت، بهره وری و رفاه پرندگان نیز شود. نتایج این مطالعه در مجله معتبر Veterinary Research Communications، انتشار یافته است. خلاصه اینکه به گزارش لینک وبسایت به نقل از دانشگاه تهران، در پژوهشی پیشگامانه که به سرپرستی مرتضی زنده دل خیبری، استاد تمام فیزیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران با همکاری کیمیا مهدوی، محقق و دانش آموخته دکترای تخصصی فیزیولوژی این دانشکده وحامد زارعی، دانشیار گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی انجام شد، پیچیدگی های عملکرد هورمون گرلین و تعاملات آن با شبکه های عصبی دخیل در تنظیم اشتهای پرندگان با نگاهی نوین مورد بررسی قرار گرفت که نتایج این مطالعه، بیان کننده عملکرد متفاوت این هورمون در پستاندارن و پرندگان است. با عنایت به موفقیت تجویز داروهای بر پایه گرلین در پستانداران با هدف بهبود اشتها و وضعیت تغذیه ای و استفاده از آنالوگ های این پپتید مانند Anamoreli برای کاشکسی در سرطان، Relamorelin برای گاستروپارزی دیابتی و Capromorelin در دامپزشکی برای افزایش وزن حیوانات، نتایج این مطالعه با تاکید بر نقش متضاد گرلین بر گرفتن غذای پرندگان، می تواند قدمی مؤثر در راه طراحی نگاههای نوین دارویی و اصلاح ژنتیک در صنعت پرورش طیور باشد.
منبع: linkwebsite.ir
این پست لینک وبسایت را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب