تصویر نازیبای بدحالی کره خاکی ما به وقت ساعت زمین
به گزارش لینک وبسایت، جهانیان با پیوستن به برنامه ˮساعت زمینˮ و خاموشی یک ساعته لامپ ها و وسایل الکترونیکی به یاد خواهند آورد که از زمان پیدایش حیات در این کره و در کل طول تاریخ، هیچ وقت محیط زیست تا این اندازه صدمه ندیده و همگی این صدمه ها ناشی از فعالیتهای انسان بر روی زمین بوده است.
به گزارش لینک وبسایت به نقل از ایسنا، از دهه ۱۹۵۰ که پلاستیک مورد استفاده بشر قرار گرفت تابحال حدود ۸ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تن پلاستیک تولید شده است که از این مقدار حدودا ۹۱ درصد آن قابلیت بازیافت ندارند و صدها و یا حتی هزاران سال در طبیعت باقی می مانند.
در هر دقیقه در جهان حدود یک میلیون بطری پلاستیکی خریداری می شود که کمتر از نیمی از آن بازیافت می شود.
ذرات میکروسکوپی در اقیانوس ها بیشتر از ستاره های کهکشان راه شیری است.
آلودگی ها سالانه یک میلیون پرنده دریایی و حدود ۱۰۰ میلیون پستاندار دریایی را در سال از بین می برد.
میزان استفاده مواد شیمیایی در خانه ها چند برابر بیشتر از میزان مواد شیمیایی است که در قسمت کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد.
هم اکنون زمین ما با ۱۰ چالش عمده "تغییر اقلیم"، "کمبود منابع آب شیرین"، "بیابان زایی"، "فقر"، "تغییر مصنوعی آب وهوا"، "امنیت غذایی"، "انقراض انواع گونه های گیاهی و جانوری"، "ریزگردها"، "فرسایش آبی و خاکی" و "آلودگی های زیست محیطی" مواجه می باشد.
این ها تصویر نازیبای زمین ما است که با بی تدبیری درحال از بین بردن سه عنصر حیاتیمان یعنی "آب"، "خاک" و "هوا" هستیم.
نیاز روز افزون بشر باعث دخالت در طبیعت و ایجاد تغییرات در آن شده، بطوریکه امروزه تخریب و آلودگی آب، خاک و هوا یک تهدید جدی برای حال و آینده بشر در مقیاس های محلی، منطقه ای و جهانی شده و پدیده هایی چون "تغییر اقلیم"، "وقوع سیل و خشکسالی"، "گرد و غبار"، "تشدید فرسایش و تخریب خاک"، "گسترش آلاینده ها در چرخه منابع آب" و در نتیجه ورود آنها به چرخه غذایی و سیستم تنفسی، به تهدیدی برای انسان تبدیل گشته است.
شاید "ساعت زمین" تلنگری برای زمینیان باشد تا با نگاه به پشت سر خود نظاره گر آنچه باشند که تابحال به وجود آورده اند.
"ساعت زمین" یک رویداد جهانی سازماندهی شده توسط صندوق جهانی طبیعت است و در آن خانواده ها و کسب وکارها در آخرین شنبه ماه مارس هر سال با خاموش کردن چراغ ها و سایر دستگاه های الکتریکی غیرضروری خود به مدت یک ساعت یادآوری می کنند که زمین نیازمند مصرف محتاطانه انرژی است تا بتواند به بقای خود ادامه دهد.
"ساعت زمین" اولین بار توسط روزنامه سیدنی مورنینگ هرالد در سال ۲۰۰۷، زمانی عنوان شد که ۲٫۲ میلیون نفر از ساکنین سیدنی مبادرت به خاموش کردن چراغ های غیرضروری کردند. بدنبال این اقدام سیدنی، خیلی از شهرهای دیگر جهان، این رویداد را به تصویب رساندند.
از زمان پیدایش حیات در این کره و در کل طول تاریخ، هیچ گاه محیط زیست تا این اندازه صدمه ندیده و همگی این صدمه ها ناشی از کارهای انسان بر روی زمین است؛ بدین جهت باید بپذیریم که هیچ موجودی به اندازه انسان برای زمین مخرب و خطرناک نبوده است.
در روزهایی که تمام کارهای انسانی منوط به استفاده از انرژی و برق می شود، حال و روز زمین اصلا خوب نیست و این بدحالی به خاطر تغییرات جوی ناشی از استفاده بیش از اندازه ما از منابع و جاه طلبی های انسان است.
ایران هم به عنوان جزئی از این کل، از سال ۹۰ با خاموش کردن چراغ های برج میلاد، به پویش "ساعت زمین" پیوسته است. در سال ۱۳۹۱ تعداد بیشتری از شهرها و سازه های معروف ایران به این حرکت پیوستند و افزون بر برج میلاد، برج آزادی تهران، سی وسه پل اصفهان، پل سفید اهواز و ساعت میدان شهرداری رشت هم چراغ های خویش را خاموش کردند.
سومین گرامیداشت ساعت زمین در ایران در سال ۱۳۹۳ و با مشارکت برخی از شهرهای ایران همچون تهران، تبریز، اصفهان، پلدختر، رشت و قم بود.
شهر مشهد برای نخستین بار در سال ۱۳۹۴ با خاموش کردن ساختمان مرکزی شهرداری و تالار شورای شهر به مدت یک ساعت به برنامه "ساعت زمین" پیوست.
این رویداد سال جاری روز شنبه، ۶ فروردین به عنوان آخرین شنبه ماه مارس، برگزار می گردد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب